Noortje Pullens

NL

“Ik zou graag eens… timmeren,” schreef Noortje Pullens toen ze hoorde over de post-corona sessies en zich afvroeg wat ze bijvoorbeeld zou willen. Ze werkt als planoloog bij een gemeente en zit een groot deel van de dag achter een computer. Het is niet dat ze haar baan niet leuk vindt, maar ze wordt er wel heel blij van als ze iets met haar handen maakt. Een vensterbank, een trapleuning, een plank voor op de platenkast… “Het liefst bouw ik de hele platenkast, maar daar heb ik de ruimte en de kunde nog niet voor.”  Nou, daar is dus de post-corona sessie voor. 

Noor was benieuwd of ze echt zo handig was als ze dacht, en als ze het echt leuk vond, zou ze bijvoorbeeld een stage kunnen gaan doen bij een timmerman om het vak te leren. “Ze heeft in  elk geval talent,” dixit Lucas Maassen, die haar begeleidde tijdens deze residency. “Het was supervet,” zegt Noor, “zonder Residency for the People was ik nooit aan die platenkast begonnen. Lucas heeft me meteen aan het werk gezet.” 

“We zijn eerst gaan tekenen hoe ik het wilde hebben, ik had het wel min of meer in mijn hoofd, maar Lucas kwam ook met een paar geweldige ideeën. De kast heeft een plek voor de stekkers en de apparatuur, en bakken om snel door de platen te bladeren. Toen we alle maten hadden zijn we de onderdelen gaan zagen op de grote zaagtafel in de werkplaats. Zo’n ding is geweldig: alles is recht en de delen sluiten ook echt op elkaar aan!”

Het monteren was nog wel een klus. “Het leek me mooi om lamello verbindingen te gebruiken,” zegt Lucas; “zodat je geen schroeven ziet.” “Lucas wist niet precies hoe het in elkaar paste, en ik ook niet natuurlijk, maar we hebben samen uitgevonden hoe het werkt.” Uiteindelijk zat de kast in elkaar. “Maar we hadden ook nog een onderstel nodig,” zegt Lucas; “dat hebben we toen zo’n beetje geïmproviseerd.”

De kast was keurig binnen de tijd klaar én binnen budget. Om het te vieren heeft Noortje een avond gedeejayd in het café aan de Kerkstraat. “Ik heb die kast niet voor niks nodig: ik speel in een band en draai regelmatig platen op feesten. Niet dat ik elke keer die kast mee ga nemen, maar ik heb wel veel platen.”

Tijdens de residency is Noortje er achter gekomen dat ze meubels maken in elk geval ontzettend leuk vindt… en dat ze best handig is. “Mijn partner en ik zijn naar huizen aan het kijken, en een van de eisen is dat er een flinke schuur bij staat. Ik geloof niet dat ik meubelmaker zou willen worden, volgens mij doe je dan toch wel vaak hetzelfde – je kan niet elke dag een andere stoel maken tenslotte – maar om in mijn vrije tijd voor andere mensen ook eens een speciale kast of tafel te maken, dat lijkt me zeker de moeite waard.”

EN

“One day, I would like to… build something from wood,” Noortje Pullens wrote when she heard about the post-corona sessions and wondered what she would like to do. She’s working as a city planner with a municipality and spends most of her days behind a computer. It’s not that she doesn’t her job, but it just makes her very happy to build something with her own hands. A window sill, a handrail, a shelf for the record cabinet… “I would rather build the entire cabinet, but I haven’t got the space nor the skills yet to do so.” Well, that’s exactly what the post-corona sessions were meant for.

Noor was curious to see if she’s as dexterous as she thought she was, and if she would actually enjoy it, she could start an internship with a carpenter for instance, to learn the trade. “At least she has the talent,” dixit Lucas Maassen, who guided her during this residency. “It was super cool,” Noor says, “without Residency for the People, I would never have made this record cabinet. Lucas set me straight to work.”

“We first made a drawing of how exactly I wanted it to be. I did have some picture in my mind, but Lucas came up with some great ideas as well. The cabinet has a cupboard for the plugs and the equipment, and trays to quickly shift through the records. When we had all the measurements, we started to cut the parts using the large table saw in the workshop. It’s a great machine: everything is straight and the parts actually fit together!”

Putting everything together still was a challenge. “I thought it would be nice to use lamello joints,” says Lucas, “So you don’t see any screws.” “Lucas didn’t really know how things fitted together, and neither did I of course, but together we figured out how it works.” Eventually, construction was ready. “But we still needed a support,” Lucas says; “so we kind of improvised something.”

The cabinet was finished on time and well within budget. To celebrate, Noortje played a set at the bar in the Kerkstraat. “I made that cabinet for a reason: I play in a band and I often deejay at parties. It’s not as if I’m going to bring that cabinet with me everywhere I play, but I do have a lot of records.”

During the residency, Noortje found out that she does enjoy making furniture a lot… and that she’s quite handy. “My partner and I are looking to buy a house and we’ve added another demand to our list: it has to have a large barn. I don’t think I would want to be a carpenter because I’m afraid it would be a bit repetitious – it’s not like you can make a different chair every day, is it? – but to make a special cabinet or a table for other people in my free time, I think that’s definitely worth it.”