The Ironing Board

NL

Net als veel van Nederlands oudste musea is The Peek Instituut ontstaan ​​uit de erfenis van een gegoede burger. Het werd opgericht in februari 1956, toen een jonge Agnes het cadeau kreeg op haar zesde verjaardag. Het instituut was een geschenk van haar vader – een welvarende meubelmaker uit Schiedam genaamd Erik van der Planken – die enkele dagen aan het ontwerp en de bouw van het gebouw had gewerkt.

Tijdens Agnes’ ambtstermijn als beheerder van het gebouw stond het instituut bekend als ‘Het Poppenhuis’ en werd het beroemd vanwege het organiseren van de meest luxueuze theekransjes van Zuid-Holland. Het voortreffelijke ontwerp van het Delfts-blauwe theeservies werd bewonderd door de poppen-socialites en kunstverzamelaars van die tijd. Na een aantal jaren van glorie kwam ‘Het Poppenhuis’ in verval toen Agnes veertien werd en besloot dat ze te oud was om het gebouw te blijven runnen.

Nadat de decadentie van het gebouw voor de familie ondraaglijk was geworden, werd ‘Het Poppenhuis’ naar de zolder van de familie verplaatst. Het bleef daar meer dan vier decennia staan, tot 2008, toen de erfgenamen van de familie Van der Planken — de filantropische geest van hun voorouders in ere houdend — besloten het te schenken aan de Kringloopwinkel in Rotterdam, in de hoop dat ze het gebouw terug konden brengen naar zijn glorie dagen. In februari 2022 werden, dankzij de tussenkomst van Lotje van der Planken, het jongste familielid van de dynastie, Marta Ríos en Miguel Parrrra die The Ironing Board vormen, aangesteld als creatief directeuren van ‘Het Poppenhuis’. Onder de nieuwe naam ‘The Peek Institute‘ werden de renovaties gestart met de bedoeling het gebouw te moderniseren en ondertussen de historische missie te verenigen met de hedendaagse gevoeligheden.

The Peek Institute is nu een onderzoekscentrum waarin elke creatieveling, ongeacht het vermogen, het budget of de erkenning, ruimte heeft om zich te ontwikkelen. Er is  slechts één bijzondere voorwaarde: formaat. Dit komt omdat het instituut is gehuisvest in het onlangs gerenoveerde poppenhuis. The Peek Institute is opgericht met dit niet-zo-kleine detail in gedachten, in de overtuiging dat we onze komische benadering van design kunnen oefenen en kunnen delen met grote resultaten. De schaalverandering maakt van het idee van een ‘ontwerpinstituut’ een toegankelijke speelkamer. Te beginnen met de vraag ‘Wie mag creatieve kennis delen in een design instelling?’ The Peek Institute wil het concept van de design galerie of het museum onderzoeken en herontdekken door er zelf een te spelen. Door een kijkje te nemen in, of door onszelf voor te doen als een culturele instelling, willen we een omgeving bieden — voor anderen, en uiteindelijk voor onszelf — om ideeën te ontplooien die anders onhaalbaar zouden zijn.

Met dit idee in gedachten lanceerde The Ironing Board afgelopen juni GROSSO MODO, hun eerste residency-programma en tentoonstelling als onderzoekscentrum, in samenwerking met Residency for the People. De Open Call was bedoeld voor mensen met een ambitieus kunst- of design project in gedachten dat vanwege omvang, budget of andere beperkingen niet kon worden geproduceerd.

Van alle inzendingen waren de uiteindelijke deelnemers Pascale Theron, Jean Baptiste Gambier en het duo Noortje van der Palen en Woody Veneman. Bijgestaan ​​door de creatieve directeuren van The Peek Institute – Marta Ríos en Miguel Parrrra – nam elk van de residenten een hele galerieruimte in het gebouw van het instituut over. Ze gingen allen aan de slag om hun eigen onderwerp ‘grosso modo’ te maken, een Latijnse uitdrukking die staat voor ‘ruwweg’ of ‘in brede zin’. Een referentie naar de manier waarop grote dromen of hoge verwachtingen ons soms kunnen weerhouden van actie, en hoe we manieren kunnen bedenken om het anders onbereikbare te realiseren.

Door de bijzondere kenmerken van het gebouw was er slechts één middag nodig voor het team van creatievelingen om de show te produceren en op te bouwen. De pietluttige ruimtelijke omstandigheden van het instituut nodigden hen uit om hun projecten om te vormen tot een nieuwe, meer toegankelijke schaal, waarbij ze de bouw kwesties en normen die gepaard gaan met grootschalige projecten tijdelijk achter zich konden laten. Kleinschalig, maar toch een groots idee.

Bezoekers kwamen het gebouw binnen via de kamer op de begane grond, de Foyer, waar ze werden geconfronteerd met het GROSSO MODO-stuk van Jean Baptiste Gambier, een enorme kartonnen doos vol met verpakkings pinda’s. Met de titel ‘INTER BOX GLOBAL’ speelt Gambier’s opgeblazen werk met de huidige opvattingen over verpakking en de logistiek rond verzending. Hij nodigt het publiek uit om de hiërarchische waarden opnieuw te beoordelen die typisch zijn voor de bijproducten van de scheepvaartindustrie, zoals de kartonnen doos, de verpakkingstape of het bubbeltjesplastic. Beginnend met een pakketje van conventionele grootte, gebruikte hij zijn residentie om de doos zorgvuldig uit elkaar te halen en minutieus weer op te bouwen tot zijn oorspronkelijke afmetingen, zodat bezoekers versteld konden staan ​​van de imposante aanwezigheid.

Op de eerste verdieping van het instituut, de Master Bedroom, kon men de foto-installatie ‘100km’ bezoeken, een werk van Noortje van der Palen en Woody Venenman. Hun GROSSO MODO residentie bestond uit de schijnbaar onmogelijke uitdaging om deze lange afstand in een halve dag te fietsen. Op een rustige zondag fietsen Venenman en van der Palen slechts 50 km, maar ze durfden het aan om, en slaagden erin, hun dagtocht te verdubbelen. Ze maakten een visueel archief van hun fietstocht onderweg naar het instituut. Toen ze het gebouw binnenkwamen, was het duo aangenaam verrast door de snelle opbouw van hun fototentoonstelling, waarbij het productieteam slechts 15 minuten nodig had om af te drukken, in te lijsten en op te hangen.

Op de bovenste verdieping van het instituut, de Zolderkamer, konden bezoekers genieten van het zwevende werk —getiteld ‘Flock’— van de derde GROSSO MODO resident, Pascale Theron. Pascales werk komt voort uit haar fascinatie voor struisvogels, een dier waarvan de veren kunnen worden ‘geoogst’ zonder het dier pijn te doen. In haar werk onderzoekt ze het gebruik van deze veren om duurzamer textiel te creëren. Bij haar GROSSO MODO residentie maakte Pascale een droom waar om van haar werk een meeslepende installatie te bouwen. Een waarin een zwevend display een zwerm vogels nabootst. Dankzij de ruimtelijke beperkingen van het instituut had Pascale maar één struisvogelveer nodig om de klus te klaren, waardoor het nog duurzamer werd.

The Ironing Board is een ontwerp-criticus-turned-design comedy duo gevormd door Marta Ríos (2020, MA Social Design) en Miguel Parrrra (2020, MA Contextual Design). Miguel en Marta, gevestigd in Rotterdam, gebruiken het vertellen van grappen als een manier om methodologieën te verkennen die spelen rond hedendaagse normen met betrekking tot het delen van kennis, binnen en buiten het ontwerpveld. Ze geloven dat deze conventies heroverwogen kunnen worden en ermee gespeeld kan worden om meer coöperatieve en subversieve manieren te vinden om design te beoefenen en over desgin te communiceren. Hun werk is opgebouwd uit live verhalen vertellen en technieken uit de komedie wereld, in de vorm van performatieve lezingen, interactieve installaties, documentaires en alles daartussenin.

De drie kunstwerken van GROSSO MODO waren in de zomer van 2022 te zien in The Peek Institute, dat speciaal voor de show bij Residency for the People was gevestigd.

EN

Like many of the oldest museums in the Netherlands, The Peek Institute had its origins in the bequest of a private individual. It was founded in February of 1956, when a young Agnes received it as a present on her sixth birthday. The institute was a gift from her father —a prosperous cabinet-maker from Schiedam named Erik van der Planken— who had been working on the design and construction of the building for several days.

During Agnes’ tenure as manager of the building, the institute was known as ‘Het Poppenhuis’ (The Dollhouse) and became famous for hosting the lushest tea parties in the province of South Holland. The exquisite design of its Delfts blauw teaware was admired by the doll socialites and art collectors of the time. After several years of glory, ‘Het Poppenhuis’ entered a phase of decline as Agnes became fourteen and decided she was too old to continue running the building.

Once the decadence of the building had become unbearably apparent to the family, ‘Het Poppenhuis’ was moved to the family’s attic. It remained there for over four decades until 2008, when the heirs of the Van der Planken family —honoring the philanthropist spirit of their ancestors— decided to donate it to the organization Kringloopwinkel Rotterdam, hoping they could bring the foundation back to its golden days. In February 2022, thanks to the intervention of Lotje van der Planken, the youngest sibling of the dynasty, Marta Ríos and Miguel Parrrra who form The Ironing Board were appointed as creative directors of ‘Het Poppenhuis’. Under the new moniker of ‘The Peek Institute’, the renovations of the place were initiated with the intention of updating the building, while also aligning its historical mission with contemporary sensibilities.

The Peek Institute is now a research center in which any creative, no matter the ability, the budget or the recognition, has room to grow. It has just one particular condition: size. Due to it being housed in the recently-refurbished dollhouse. The Peek Institute was founded with this not-so-minor detail in mind, in the belief that we can exercise and share our comedy-making approach to design with magnified results, for the change of scale turns the idea of a ‘design institute’ into an accessible playroom. Starting with the question ‘Who is allowed to share creative knowledge in a design institution?’ The Peek Institute intends to investigate and rework the concept of the design gallery or museum by playing as one. By taking a peek into, or by passing as, a cultural institution we want to offer a setting —for others, and ultimately for us— to unfold ideas otherwise unachievable.

With this idea in mind last June The Ironing Board launched GROSSO MODO in collaboration with Residency for the People for their first residency programme and exhibition as a research center. The Open Call aimed for people with an ambitious art or design piece in mind that couldn’t be produced due to size, budget or other restrictions.

From all the applicants, the final participants were Pascale Theron, Jean Baptiste Gambier and the duo formed by Noortje van der Palen and Woody Veneman. Assisted by the creative directors of The Peek Institute —Marta Ríos and Miguel Parrrra —, each of the residents took over an entire gallery room at the institute’s building and tackled a different topic with the idea of making it ‘grosso modo’, a latin expression that stands for ‘roughly’ or ‘in a broad sense’. Reflecting on how big dreams or high expectations can sometimes stop us from action, and how we can think of ways of realizing the otherwise unachievable.

Thanks to the special characteristics of the building, it only took one afternoon for the team of creatives to produce and build-up the show. The meticulous spatial conditions of the institute invited them to reframe their projects into a new, more accessible scale, momentarily leaving behind construction issues and standards that come associated with large scale projects. A smaller scale, yet still a big idea.

As visitors entered the building through the ground floor room, the Foyer, they were faced by Jean Baptiste Gambier’s GROSSO MODO piece, a massive cardboard box overflowed with packing peanuts. Titled ‘INTER BOX GLOBAL’, Gambier’s blown-up work plays with current notions of packaging and sending logistics, inviting the audience to reassess hierarchical values typically assigned to byproducts of the shipping industry such as the cardboard box, the packing tape, or the bubble wrap. Starting with a conventionally-sized parcel, he used his residency to carefully disassemble the box and meticulously rebuild it back to its original dimensions, so that visitors could feel wowed by its imposing presence. 

Going up to the first floor of the institute, the Master Bedroom, one could visit the photo installation ‘100km’, a piece by Noortje van der Palen and Woody Venenman. Their GROSSO MODO residency consisted of attempting the seemingly impossible challenge of cycling such a long distance in half a day. Used to cycle only 50km on casual Sundays, Venenman and van der Palen dared —and succeeded– at doubling their day trip. They created a visual archive of their cycle on the go as they approached the institute. As they arrived into the building, the duo was pleasantly surprised by the speedy set up of their photographic exhibition, which only took the production team 15 minutes to print, frame and hang.

On the top floor of the institute, the Attic Room, visitors could enjoy the floating work —titled ‘Flock’— by the third of the GROSSO MODO residents, Pascale Theron. Pascale’s work is born from her fascination for ostriches, an animal whose feathers can be ‘harvested’ without harming the animal. In her work she explores the use of these to create more sustainable textiles. For her residency within GROSSO MODO, Pascale took on her dream of making her work into an immersive installation by creating a floating display that mimics a flock of birds. Thanks to the spatial restrictions of this residency, Pascale only needed a single ostrich feather to complete the task, making it even more sustainable.

The Ironing Board is a design-critique-turned-design comedy duo formed by Marta Ríos (2020, MA Social Design) and Miguel Parrrra (2020, MA Contextual Design). Based in Rotterdam, Miguel and Marta use joke-telling as a method to explore methodologies that play around contemporary standards related to the sharing of knowledge, within and beyond the design field. They believe that these conventions can be reconsidered, and played around with in order to find more cooperative and subversive ways of practicing and communicating design. Their work is built through live storytelling and comedy-making techniques, taking the shape of performative lectures, interactive installations, documentary films, and anything in between. 

The three GROSSO MODO pieces remained on display over the summer of 2022 at The Peek Institute, which was located in Residency for the People especially for the show.